In da Kich
(Heinz Bernard)
Wemma Besuuch grien, die wo bei uus loschieren,
un sich iwwa Naad dann ingwadieren ,
dann wijad noch manches arrangschierd ,
un d´ ganzen Daach herumhandierd.
D´ Sauabròòden muß ma noch marinnieren ,
d´ Kuddleden wihren noch panierd,
d´ Kuuchen duuma noch glasieren
un d´ Ennd wijad noch drangschierd.
Dòò wiad gerabbd un aach geruddeld,
dòò wiad g´kochd un vill g´bròòd,
dòò wiad schumòòl d´ Subb vasuddeld,
wem ma s´ med da Boll kòòad òòne g´fròòd.
Mangschen, dad iss ääfach essen,
wea fein ißd, dea dinnierd,
enn Diggpans dea duud richdich fressen,
wea grinndlich rinnhaaud fudraschierd.
Wemma dad G´schbrääch lòò heead, dann gridd ma soon richdijen Guu uff ebbes Gudds. Dad kann ruuich ebbes Hundsgeweenliches sinn, enn Pan voll Budding, med vill Ziww´len, òrra Erwesensubb med Aanduddeln, dem Wurschd aus d´ Dreiben. Wirmmcha med Bedsaaichaden, Enndifchen òrra ing´leeden Gumaden sinn aach nidd s´ va:achden. Da Pabben ißd jò am liiwschden d´ Gludda vamm Subbenflääsch. Ebbes ganz Leichdes sinn Ommleden med griinnem Salaad, aang´mach med Borredsch. An ganz besonneren Daaen harred schunn mòòl Rinndflääsch ginn, enn Biffschdigg òrra enn Bäfflamodd. Vann dem Fong vamm Bròòdflääsch had d´ Mama enn fein Sòòß g´mach. Dòò wòòaren dann ach Pureden un Karodden drinn. Je nòò dem had s´ ach enn Leffel voll Muschda òrra awwa Kunfidòòa òrra Jelee ring´mach. Wenn da Pabben enn Subbenhing´l g´schlachd hòdd, dann harred ach noch Raguu ginn. Fòòa dad alles waarm s´ hallen, had mißden da Reschoo uff d´ Disch. Nòòm Essen had dann d´ Buddel d´ Runde g´mach. Allen G´bodd iss dann „Santee“ g´saad wòòad un enn gudd Schdigg Frommasch ing´schdoch wòòad. Beim Kaffe iss dann endweda Gwedschen-, Braumen-, Reinglodden òrra Perschenkuchen gess wòòad.
