Ed Eng´l

(Heinz Bernard)

Vòòam Schbijell schdellded Eng´l sich in d´ richdich Possiduua,

dad muß mamm lòssen, ed hadden ganz passable Figuua.

Ed Korsed helld die wuchanden Pun, die sinn jò massich draan,

nobell gedd d´ Welld segrun, mija wijad ganz blimmerand.

D´ Manschedengnebb, d´ Brosch, d´ Agraff  un d´ Schbing´ln lein in da Kased,

Da Kommjoonsrosengrans hängd iwwamm Bed,

Enn Buddoaa hädden ma, wemma wäären enn Mammsell òrran Madamm,

dann härren ma aach enn Kollijee, un aus Elfenbein enn Kamm.

 Ed iss jò nidd so, als wenn s´ frija neischd aanseduun g´had hädden. Wenn aach d´ Wesch nidd graad aus Sammd un Seid un Saddeng wòòa, so wòòa s´ doch aus handfeschdem Leinen òrra Kuddung.Brogaad un Badischd wòòaren aach vill s´ deija. Ed wòòa jò ach nidd em Eng´l sein Nadrell vòòa sich aussseschdaffieren wien Poohaan, ed wòòa awwa ach noch kään alld Schadull òrra alld Schrabbnell, ed wòòa imma brobba aangedòòn: dòò wòòa s´ eeaschd mòòl d´ lang:g Innabuggs. Dad wòòaren jò eijendlich nua zwai Bään, die wo owwen am Bauch s`sammeng´bun wòòaren. Dad wòòa sea begweem, ma had s´ nidd breichden runnasemachen. Dann issed Grinnolinnchen kumm, enn schdeifa weida Innarogg, un dòò driwwa dea gròò òrra dea schwarz Rogg. Ed Kòrrsedhad da Schang hinnen missden zuschnieren, un dòò driwwa iss an gudden Daan enn Schmisedchin kumm. Da Blisserogg òrra ed Koschdimm un ed Paffimm, wòòaren fòòad Ligga, dad Ellschd. Jee nòò da Jòòreszeid had ma dann noch ed Mantill òrra d´ Palledoo driwwag´zoo.Wemma dann noch ed Schnillduuch òrra d´ Kaboddhuud um Deeds hòdd, dann wòòa ma appard aang`dòòn. Fòòad schlächd Weda had dann noch da Parabble im  Egg´n g´schdann. Dea had awwa ach mißden als Sunenparabble hääahallen.