ABRILL, ABRILL

(Heinz Bernard)

„Am 1. Abriischiggd ma d´ Narren hin, woo ma hin will. "Jeeda had vasuchd den Annan in d´ Abrill s´ schigg´n. Mei Mamma had moijns, wie eich furd gang sinn in d´ School noch g'saad: „Gnechdchin paß uff haud Moijn, lòß dich nidd in d´ Abrill schigg´n." „Nää, nää saad eich, eich bin doch nimme dumm, eich bin doch schunn enn gròòßa Buu." Eich hann mei Schoolaschmääja in d´ Ranzen g'schdòch, hannen uff d´ Bugg´l g'hong:g un bin dann ab in d´ School. Ed wòòa enn weida Weech bis an d´ Leewes:school, dòò woo die Kläänen, wie ma zu uus g'saad had, in d´ School gang sinn. Unnen an da Bach hann eich noch d´ Liwwres Ewald, d´ Blaß Bruno uned Naade, em Brääden Nigg´l seind, g'droff. S'sammen simma durch d´ Innaschd Wies. Ma hann uus mißden dummeln, ed wòòa d´ heggschd Zeid. Ma scheinen doch enn bißchin g'dränndelld s´ hann. Wie ma an da Bäärengaß wòòaren, dòò harred g'gling´lld. Mija sinn g`laaf fòòa nidd s' schbääd s' kummen. Die annan hann schunn all zwaaij un zwaaij dòò g'schdan fòòa rinn s'gehn. Uusa Leeara Kiefa, enn gurra Leeara, iß noch äämòòl an da Rei vòòabeigang, kääna had me g'schwädds, un dann simma rinn. Gleich unen ling:gs wòòa uusa Schoolsaal, gejenniwwa wòòa d´ Glaß vamm Leeara Kinndchin. Ma hann uusen Ranzen inna d´ Bang:g vaschdòbbd un hann uus g'huggd. G´schwäddsd hamma nimme. Wie da Leeara rinn kumm iß, dòò simma all uffg'schdann un hann uus neewen d´ Bang:g g'schdelld. Da Leeara iß vòòannaus gang, had sein Modoradkabb, a iß jò jeeden Moijn med seina zwohunnada DKW vann Buus kumm, and Zabbenbreed g'hong:g, sein Mabb uwwed Puld g`leed, sich rimmg'drääd un g'saad: "Guten Morgen." „Guten Morg´n Herr Lehrer," ham mija zuua Andword ginn. Nòò dem "Sedsen“ ­vam Leeara harred noch äämòòl enn bißchin Radau ginn, un dann wòòaread muggsmeis:chin schdill in da Glaß. D´ Hänn hamma med d´ Handflächen nòò unen neewenanna uff d´ Bang:g g`leed un dòò g`sidsd wienn eins. In da easchd Schdunn hòrren ma Biebel. Da Leeara had uus die G'schichd vazeeld, wie da Elias mem feirijen Waan in d´ Himmel g'faa iß. Dad wòòa so schbannend wienn Grimmi. Am Schluß harra dann g`saad, ma sollen uus am neggschden Sunndach in da Kirch owwen an da Degg dad Bild g'naauu aanluun. Kääna had me an d´ easchden Abrill g'deng:gd. In da zwed Schdun hòrrem ma Rechnen. Wie da Leeara uus an da Taafel gradd ebbes vegliggan wolld, dòò harra iwwaräämòòlg´saad: "So geht das nicht, ich muß unbedingt ein Rechenmesser haben. Josef ‑ dad wòòa Muddan ijara ‑ geh mal rüber zum Herrn Kündgen und hole mir ein Rechenmesser." Da Josef iß riwwa, had aang'globbd, scheen g'griißd un g'saad:  „Da sollen ma fòòa uusen Leeara Kiefer enn Rechenmessa geben."  „Aha, ein Rechermesser, dann wollen wir einmal schauen," saad da Leeara Kinndchin, iß an d´ Schaff gang, harren Schdegg´n raus g'holl, dea woo faschd so grooßwòòa wie eich un uff dem wo lauda Schdrichen un Zaalen druff wòòaren. Uusa Leeara hòdd in da Zwischenzeld d´ Glaß uffg'glääjad daß haud da easchd Abrill iß, un wija rinnkumm iß, hann ma all g'schraaid: „Abrill, Abrill.“ Dann had uus da Herr Kiefa dad Rechenmessa aglääadd. Ed wòòa enn Meedaschdaab med hunnadd Zendimmeedan druff. Am schennschden wòòared awwa, wie ma d´ Leera sellwa ring'schiggd hann. Midden in da Schdun had ääna inna d´ Bang:g  g`globbd, da Glaus iß uffg'schdan, an d´ Diija gang, had s´ uffg`mach un so g`mach als wenna gääf med ääm schwäddsen. Dann harra sich ri'mmg'drääd un had g'saad‑.  „Herr Leeara, sie sollen maal rauskommen." Da Leeara had dad Schbill medg'mach. A iß an d´ Diija, hadd raus`gluud un mija hann g`greeld: 

„Abriil,Abrill“.

Dahemm iß dad so weidagang. D´ Mamma òrra da Pabba hanned vasuchd, òrra die älla G'schwischda hann ääm 5 Fennich ginn fòòa "Oowidum òrra Haaumichblòò" bei Rubbnigg´ls kääfen s´ gehn. Eich bin awwa nimme ring'fall.