Äawedd noch unn noch

(Heinz Bernard)

Wadd wòòa dad vòòa enn Rischding, Sammschdaachsòòwens in sòòa arem Berchmansbauanfamill. Dòò iß jeed Hand g´brauchd wòòad. Ed Käddchin, dad Ällschd, hòrred Schweinsfressen schunn g´kochd, d´ Schweinsgrummbann, Grummbascheelen un allalei Abfäll, dòòdrinna iss dann enn biß:chin Glei un Schbrie kumm, da Nigg´l und Anna wòòaren noch grauden un frisch Gras ròbben, un da Heini hòdd Schliwwan un Holz ring´holl fòòa moijns ed Feija aans´fäng´n. Wie s´ s Naad geß hòrren, jeeda kunnd sich raussuchen, wadda gewolld had, Gwellgrummbann med siißem Kaffe, med Kääs:schmääa, med Diggmilch, med siißa Milch òrra med Salz, dòò iß d´ grooß Weschbidd in d´ Kich kumm. Da Reihen nòò hann s´ sich im selwen Wassa geweschd, da Heini, da Nigg´l un da Hanne. Dòò wòòared schunn kään Wassa me, dòò wòòared enn undurchsichdich Briih. Da Hanne iß jo imma schwarz vann da Gruuf hemkumm, enn Baad harred uff da Gruuf noch nidd ginn. Middes harra sich graad nua ed G´sichd geweschd un iß dann raus uwed Feld. Da Hanne un da Nigg´l hann d´ Briih hinnad Haus g´schud un frisch Wassa g´mach fòòa d´ Mädcha. Danòò sinn s´ dann all ind Bed. Moijns kunnd da Hanne mòòl zwoo Schdunen länga schlòòfen. Um 6 Aua sinn s´ all uff, jeeda hòdd sein Ääawed. Da Hanne iß in d´ Schdall, had d´ drei  Kiih, d´ Schääg,  d´ Schdääa un d´ Rooda loßg´bunn, d´ Schdalldiija un d´ Scheiadiija uffg´mach un d´ Kiih rausg´drief. S´ hann jo nua 20 Meeda breichden s´ tabb´n fòòa am Burren s´ saufen. In dea Zeid had da Hanne d´ Schdall ausg´mischd, ed Annachin ed Schwein un d´ Geiß g´fiidad; ed had med da Sauboll ed Schweinsfresen ausem großen Dibben in enn Ääma g´schebbd, had noch ed Schusselwassa vamm Daach vòòahäja driwwag´schudd, dassed so richdich Sauf wòòa, un harred dann em Schwein un da G´iß in d´ Drooch g´schudd. Wie d´ Kiih nòmmòòl an da Ked wòòaren, had da Nigg´l  d´ Melchscheemel, den Hogga med ääm Bään, vann da Wand g´holl, harren sich immg´schnalld, d´ Ääma zwischen d´ Bään g´glemmd un  aang´fong:g d´ Kiih s´ schdreichen, ed Anna d´ Geiß  un da Grobbad, da Heini had sich um d´ Hiihna g´kimmadd, a harred Hiihnaloch uffg´mach un enn paa Käären dòòhinn geworf; ed määschd hann s´ sich mißden sellwa suchen, s´ kunden jo frei laafen.


In dea Zeid harred Käddchin sich in da Kich s´ schaffen g´mach un sich um d´ Mammen g´kimmad, die wo jo feschd g´lee hòdd. Ed had s´ uffg´holl, had s´ uwwed Dibbchin g´sidsd, had s´ sauwa g´mach, med soom grooßen Schdrääl d´ Hòòa g´mach, enn frisch Haub uffg´sedsd, ed Kissen uned Blimmoo uffg´schiddeld, d´ Schdroosagg enn biss:chin gladdg´globbd  un dann nòmmòòl niddag´leed. Dann harred vann dea frisch Milch g´holl, had Brood rinn g´broch fòòa uffsewaaichen, weil s´ jo kään Zänn me hòdd un alles uff d´ Bellan g´kaa:ud had un had s´ g´fiidad. Danòò wòòa s´ s´fridden. S´ had ganz ruuich g´lee, ma had g´mònnd, s´ gääw enn bißchin lächeln. Weil s´ doodmiid wòòa,  iß s´ dann gleich ing´schlòòf. Ed Kädd had d´ Schduwwendiija zug´mach un iss in d´ Kich. Im Hääad had schunn ed Feija geduddad, un ed Wassa had im grooßen Kessel g´kochd. Ausem Schaff harred Käddchin d´ selwa g´branden Kaffeekääaren aus Gääaschd g´holl un haddse durch d´ Kaffemill an da Wand gedrääd. Dad Kaffemeel harred in enn Kann g´schudd un kochend Wassa driwwa g´gòß. Uff den grooßen Disch med da Muul unendrinna harred 6 Kaffeschusseln, ed frischg´baggden Brood, Budda, Gwedschenschmääa un Kääs:schmääa g´schdelld. Wie die annan im Schdall ferdich wòòaren, sinn s´ noch schnell an d´ Burren, hann sich geweschd un sinn dann ab in d´ Kich, woo s´ s´easchd d´ Holzglumben an da Drebb ausgedóòn hann. S´ wòòaren richdich hungrich. Ed Käddchin harred Brood g´holl, had mem Messa ed Greiz driwwa g´mach un dann eeaschd aang´schnied. Jeeda had enn aanschdännijen Hewwel gried. Da Hanne had sich ed Gnies:chin g´holl un had sich Kaffesubb g´mach. Gudd vill Milch un enn paa Leffel voll Zugga sinn rinnkumm. Da Heini hadden Schussel vann da frisch Milch un enn Buddaschmääa gried, die annan hann sich graad g´mach wadd s´ gewolld hann. Jeeda iß sadd wòòad. D´ Mädcha hann d´ Disch abgeraumd un uffgeweschd. Ed Schusselwassa iss nidd ausg´schudd wòòad, ed iß d´ ganzen Daach iwwa im Ääma g´sammeld wòòad fòòa iwwad Schweinsfressen s´ schidden. Da Schußlumben iß am Hääad uffg´hong:g wòòad fòòa s´ drugg´n. Danòò had sich jedvòòarääna ferdich g´mach fòòa in d´ Kirch s´gehn.

Heinz Bernard