Himmelfaad
(Heinz Bernard)
Maria Himmelfaadwòòa nòmmòòl enn ganz besonnara Daach, dòò sinn d´ Graida g´seend wòòad. Iwwa die Grees un die Aard vann dem Graudwisch wòòa ma sich nidd ganz äänich. Die Äänen hann g´saad ed mißden 7 sinn, die annaren saaden ed mißden 9 sinn, allen zwoo Zaalen wòòaren häälich. Wenned mee wòòaren, had ma s´ mißden däälen kinnden durch die Zaal. Määschdens wòòared enn S´sammenschdellung vann Nuds- un Häälblanzen, graad wadd so g´bliid hòdd, die Keenichskerz als Marienblanz un drei Ziwweln hann awwa niemmòòls fäälen dirfden. Im Hochammd hòdd aus jeedem Haus ääna enn Graudwisch, enn gläänen òrran großen, enn digg´n òrran dinnen, dad wòòa egaal, awwa nòò ebbes ausg´sinn harra mißden. Beim Seejen hann d´ Kinna d´ Wisch in d´ Hee gereggd, dassa ach joo g´seend wòòad iß.
Dahemm had da Pabba schunn gewaad. D´ Käären vamm Kòòa, vamm Hawwa un vann da Gääaschd hamm ma rausg´bliggd. Die had da Pabba inna d´ Saadfruchd g´mischd. Dann harra enn glään Schdreis:chin hinnad Hausgreiz g´schdoch, iss ruff uff d´ ewaschd Schbeicha g´grawweld un harren Schdreis:chen an da Gewwelschbids hinna d´ Firschdbalg´n g´leed. Wadd ma sunschd noch alles med dem Wisch g´mach hòdd, hamma jo schunn g´heead.
