Da Griejavarein

(Heinz Bernard)

So wie haud jeeda Varein sein Summafeschd feijadd, so harred friija aach g´nuch Feschdcha ginn.

Nòòm Griech 1870/71, in dem woo da Napoleon III. vann d´ Breissen in da Schlachd bei Sedan am 2. Sebdemba 1870  b´siechd wòòad iß, hann sich im ganzen Land d´ Griejavareinen g´bild. Dòò wòòaren awwa nidd nua die drinn, die woo bei Sedan g´kämpfd hann, dòò kunden all die Midglied wijaren, die woo bei  d´ Soldaaden wòòaren. S´ wòòaren all schdolz uff ihr Orden un Eehrenzaaichen, un die Reserwischden, die woo ihr Uniform  dahemm hòrren, hann s´ bei jeeda G´lejenhädd aangedòòn. Ed hòdd im Jòòa Feschdcha g´nuch ginn, woo ma so richdich schdrunzen kunnd meda Uniform: Kaisaschg´burdsdaach, Rejierungs-jubilääum, Sedansfeija usw. Am dollschden wòòaren awwa die Greisva-bandsfeschda, an dem woo s´ all ausem ganzen Grääs s´sammenkumm sinn. Fòòa die Hellzwellara wòòa dadd am 27. Juni 1909 in Hiddaschdruff  enn ganz b´sonderes. Weil da Wech dòòhinn s´Fuuß – haubdsächlich da Hemweech – doch enn bißchin zu weid wòòa, had sich da Jungman Nigg´l, enn Baua un enn Mid-glied vamm Varein, b´reid aglääad, med seim Waan s´ fahren. So gehnd zehn Uua rimm – s´ wòòaren all in d´ Friihmmess gang – hòòd da Nigg´l sein zwoo Pääja aan d´ Läädawaan g´schband, un die „Grieja“ in volla Monduua hann sich uff die Läädan rechds un lings g´sidsd. Enn Paa hòrren ihr Uniform aan, die annan ihren Fragg un um Kobb ed Grädds:chin, so dass jeeda g´sinn hòdd, bei wadd fòòra Einheid dassa gediend had.. Ed wòòaren so aan die 20 Mann, un d´ Schdimmung wòòa gudd, s´mòòls s´ fòòa d´ Friihschobben Gedräng:ga dabei hòrren. S´ sinn gudd in Hiddaschdruff  aankumm un Middes um zwoo Aua mem Feschdzuuch maschierd. Ed wòòa wie imma: Musigg, Feschdreden, Delegierdenwahl un so wieda  un so ford. Òòwens gehnd siwwen Uua had da Nigg´l nòmmòòl aang´-schband, un die „Grieja“ sinn, so gudd wie s´ kunden, uff d´ Waan g´grawweld. Ma solled nidd glääwen, s´wòòaren allengaaren dòò. Um Hemweech hòrren s´ enn ganz scheen Dreiwen, un da Hänns:chin, dea woo uff da Schrauf g´sidds hòdd, hòdd so gudd wie kään Ääawed, un a hòdd ganz vageß, fòòa wadd  dassa iwwahaubd uff dem Blädds lòò sidsd, un dad solld sich rächen. Òwwen uff da Hild hann enn paa Mann vann da Musiggkabell g´schdann un hann s´g´biirend empfang. Wie die aang´fong:g hann s´ schbillen, sinn die Pääa, die woo vann Hiddaschdruff aan vòòa sich hin g´zoggeld sinn, vaschrogg, sinn hinnen un vòòa hoch un d´Hild runna, un da Hänns:chin iss mija neischd dija neischd im hohen Boog´n vann da Schrauf g´floo. Die schdeil Hild runna kunden die Pääa òòne Brems den Waan nimme hallen, un die „tapferen Krieger“ sinn rausg´schleidad wòòad. Ed hòdd ausg´sinn wie um Schlachdfeld, wie die greiz un gwääa am Rammbadd g´lee, sich hinnen un vòòa feschdg´hall un g´jaamad un g´schraaid hann. Ed wòòa nimme fòòa s´ lachen, ed wòòa schlimm. Enn paa vann denen hann sich so schwääja valedsd, daß s´ hann mißden ind Grang:g´nhaus nòò Saa-luis. All die woo mädd wòòaren, wäären den Daach lòò sei Lebsdaachs nidd vag´ssen.

Heinz Bernard