Friia un Haut (Früher und heute)

Marga Schmitt-Flesch

Friia woaren die Straoßen faschd lääa,
kaum mol en auto, gakään Vakea.
Die Buuwen hann Raaf und aach Dopp geschlaa,
en Läätawaan met Kiih is mal durchgefaah,
Haut is die Strooß nit ään Sekkund frei,
Autos ruff un runna, nua Hetzerei.
De wiaschd iffaffah, bleiwschde mool stehn,
dänk mol an Friia, wie woa dat scheen.

Friia do hat ma kään Fernsehen kannt,
un de Owenda woaren aach amüsant.
De Mammen hat gestrickt um Strimp gestoppt,
de Pappen hann Kaarten gekloppt.
Bohnenmill hamma gespillt, und Glock un Hamma.
Hamma valoa, wat woar dat en Jamma.
Heit soll ma dat doch aach nochmal machen,
nit nur im Fernsehn is bb zum Lachen.

Friaa hann de Leit vill Kinna gehatt,
se Sinn all groß woa, un woaren all satt.
Dio hann sich bessa verstann als wie die haut.
Haut wiad sich vastritt, dat it ääm graut.
Haut hann se äänt, un watt en Dreiwen,
wenn dat mool heirat, wo maahn et bleiwen?
Jedet hat sein Haus, de Kopp voller Plän,
donn zieht et furt, die Alten allään.