Kirfmäändach

(Heinz Bernard)

Kirfmäändach wòòa fòòa die Vareinen da hegschd Feijadaach im Jòòa. S´ allaeaschd wòòa mòòl um 9 Aua enn Amd fòòa die Lebenden un Vaschdorwenen vamm Berchmans- un Arbeidavarein. Dòò harred awwa noch nidd Äänen ginn, der wo d´ Zuch vamm Schdrausmads in d´ Kirch nidd medg´mach had. Bieja iss sowiesoo easchd g´zabbd wòòad, wenn d´ Mess aus wòòa, awwa dann issed g´laaf. Jeeda Varein iss med seinem ganzen Anhang in sein Vareinslokaal g´zoo woo dann enn Frischobbenkonzerd wòòa. Da Varein iss uffgedääld wòòad in drei Grubben, vann denen jeed seinen aaijenen Dirijenden hòdd. Jeed Grubb harren Flichdkooa, dea wo fòòa all gleich wòòa, un enn gewäälden Kooa g´sung. Dad wòòa wie um Wedschdreid, med Pungden un  Pokaal, dea woo awwa määschdens enn Flasch Schnabbs wòòa. Noom Sing´n iss dann ed Dischbudiejaren lossgang un am Biffe wòòaren s´ dann nòmmòòl all äänich. Eich kammich noch a:innan, wie an ääna Kirff enn Neejagwaded s´Gaschd wòòa, im Fragg un Zilinnda, pechschwarzen G´sichdan un Hänn, ed Jääjasch Biwwi hòdd uus g´schmingd. Middwuchs sinn noch enn Paa vann denen lòòrimm g´laaf, awwa nimme als Neeja, wienn Zebra hann s´ ausg´sinn. Dòò wòòa noch Schbass bei dea ganz Sach, ed Haubdgewichd had uff „Friihschobben“ g´lee un nidd uff Konzerd.

Ganz frija had ma ach noch als Volgsbeluschdijung enn Schubbkarrenrennen g´mach. In jeedem Schubkarren hòrren Frosch g´sidsd, un denen hed ma missden nòmmòòl and Ziel z´rigg bring´n. Schdellen och dad mool fòòa; die holzenen Schubkarren, med Eisenräddan iwwa ung´teeaden